zondag 15 januari 2017

Een knobbelzwaan in de tuin…

Op vrijdag 30 december kregen we een telefoontje van Jan Calluy uit de Tuinwijk in Rumst, met de melding dat ze voor hun “kleine” tuin een ongewone gast op bezoek hadden: een knobbelzwaan. En of we die vogel konden vangen en hem ergens anders vrijlaten.
Knobbelzwanen stralen met een gewicht van 12 kg en een vleugelspanwijdte van ruim 2 meter niet enkel veel schoonheid, maar ook veel brute kracht uit en ze zouden met een klap van een van hun vleugels bij een volwassen man gemakkelijk een arm kunnen breken. De vogel vangen zou dus geen eenvoudig karwei worden.
Gekleurringde knobbelzwaan in tuin Tuinwijk Rumst - foto: Jan Calluy
Toch snel wat materiaal bij elkaar gezocht: een oud, groot en vooral zwaar overgordijn, een grote doos, een schepnet met een lange verlengstok en vooral veel moed. Eerst in Hemiksem nog Jos opgepikt en dan op weg naar Rumst, met onderweg in het hoofd een scenario bedenken hoe de vangst moest verlopen.
Het schepnet over de kop van de zwaan slaan, dan het zware overgordijn erover, dan de zwaan tussen 2 benen klemmen en trachten om de vogel in de grote doos te stoppen. Zoiets moest het worden, maar succes was niet gegarandeerd.
Aangekomen in Rumst wachtte ons een verrassing, de knobbelzwaan zat niet langer in de tuin van de familie Calluy, maar liep midden op de straat. De Tuinwijk is een drukke verbindingstraat tussen Rumst en Duffel, aan toeschouwers dus geen gebrek, met alle buren op de stoep en in beide richtingen een rij wachtende auto’s. Met veel moed en al het materiaal op weg naar de zwaan en dan gebeurde gelukkig wat moest gebeuren. De zwaan nam midden op straat een aanloop en steeg op zoals alleen zwanen dat kunnen. Met een langzaam hellende vlucht, net boven de rij wachtende auto’s en het typische zoevende geluid van de grote zwanenvleugels. Klus geklaard…


Achteraf kregen we enkele foto’s doorgestuurd van Jan Calluy toen de knobbelzwaan nog in hun tuin zat en  daarop was duidelijk te zien, dat de knobbelzwaan gekleurringd was, met een witte PVC-ring en daarop de code: L 27
Tekst: Erik De Keersmaecker - Natuurpunt Rupelstreek