Een Rondje Noordelijk eiland en meer…

Het is zaterdagochtend 11 februari en een frisse -3°C op de meter wanneer Tim en ik in de auto stappen richting Tolhuis veer. Ik ben altijd op de uitkijk wanneer ik in de auto zit, er moest maar eens iets te zien zijn…

Een gekend natuurfotograaf zei me eens dat :”je vaak meer ziet op de weg heen en terug naar de parking dan op de trip zelf, dus wees altijd alert.” En gelijk had hij, bijna aangekomen zien we links in de weide tussen het hoge gewas 7 reeën staan. Het is nog ietwat donker om te fotograferen maar ik doe het toch, al is het maar als voer voor latere gesprekken.

We tellen twee volwassen reebokken, drie geiten en verrassend genoeg een knappe jonge zwarte bok alsook een zwarte geit. We zijn in ons nopjes dat beloofd hopelijk veel goeds voor de wandeling…

Aan het ponton aangekomen begint het zachtjes te sneeuwen, allicht de reden waarom we maar met z’n vieren zijn vermoeden gidsen Nel en Jan.  

De afwezigen hebben ongelijk klinkt het voorspelbaar. Een eenzame grote zilverreiger wacht ons op aan de overzijde.

Op het eiland is het rustig, afgezien van de licht gealarmeerde Canadese ganzen die onze aanwezigheid al hebben opgemerkt.  Na verloop van tijd kiezen enkele het luchtruim om te gaan foerageren weet Nel ons te zeggen.

Tijdens onze wandeling zien we de courante gasten, zoals: bergeend, tafeleend, krakeend, kuifeend en kleine zilverreiger.  Maar ook een 10-tal nonnetjes waaronder 2 mannetjes.

Aan de zuidelijkste punt zien we een aantal staartmeesjes in hun gewoonlijke onderlinge spel zich bijna onbewust van onze aanwezigheid. Alsook enkele aalscholvers en een opgejaagde watersnip.

Eens voorbij de sluis staan we oog in oog met een mooie verschijning, één van de Konikpaarden die instaan voor het begrazen van de weiden.

Een beetje verderop lopen in de verte een 5-tal wulpen, we hadden ze bijna gemist.

Terug bij de eerste plas worden we verwend met een luchtballet van een 30-tal kieviten die de plas grondig verkennen voor ze landen.

 
Ondanks het grauwe weer hebben we toch heel wat kunnen zien deze ochtend.

Op de terugweg naar huis hebben we geluk om nog meer dan een glimp op te vangen onze twee zwarte reeën.

Tekst en foto’s:  David Van den Broeck