Op vrijdag 17/02/2017 overleed Dirk Colin na een moedige
strijd, aan de gevolgen van een slepende ziekte. Onze gedachten zijn bij de
nabestaanden, vrienden en kennissen van Dirk.
Velen onder ons kenden Dirk als vogelijker en enthousiaste
trekteller van de telpost Lier/Anderstad. Dirk was onlosmakelijk verbonden met
zijn Anderstad, telpost die hij in het leven riep. Vele tienduizenden uren
bracht hij in weer en wind door op de trektelpost, consciëntieus alle stipjes
determinerend en wegschrijvend in tientallen schriftjes, wat een schatkamer aan
bijzondere waarnemingen, patronen in de vogeltrek en wetenschappelijk
waardevolle informatie opleverde.
Naast gepassioneerd trekteller, kamde Dirk per rijwiel de
Lierse, Duffelse en Rumstse Netevallei (en voornamelijk de AWW- bekkens) uit op
zoek naar bijzondere waarnemingen en ondernam hij vogelreizen in voornamelijk
het West- Palearctische gebied.
Doorheen de jaren was Dirk mentor geweest van vele generaties
vogelkijkers. Zo zorgde Dirk ervoor dat ettelijke vogelkijkers flink gebeten
werden door de trektelmicrobe en bijvoorbeeld zelf trektelposten oprichtten.
Dirk zal voor ons steeds de peetvader van het Vlaamse trektellen
zijn. Hoe hij ’s morgens vroeg, voor dag en dauw, per fiets vanuit zijn
thuisbasis vertrok voor een potige fietstocht naar Lier, waar hij in halve
duisternis Purperreigers uit het zwerk keek, hoe hij enthousiast, zoals enkel
Dirk het kon “Reuzenstern” riep wanneer er één in mei doorkwam, hoe hij in zijn
gekende stijl zijn mening ventileerde over de dingen des levens “ziede”, hoe
hij tongsmakkend Waterrietzangers uit het biezengedeelte te Lier- Anderstad
toverde en hoe hij, lang voor het gsm- tijdperk, naar het telefoonkotje fietste
om een overtrekkende Roodkeelpieper op de vogellijn te doen plaatsen, hoe een
Zwarte Ruiter hem taart kon doen eten…
Laten we Dirk danken gewoon omdat hij niet per sé iemand
hoefde te zijn maar simpelweg was wie hij was, voor zijn overgave, inzet,
enthousiasme en voor alles wat hij betekende voor zijn familie, vrienden,
kennissen, leerlingen, collega- vogelkijkers.
Laten we Dirk herinneren, maar niet in de laatste sombere
dagen, we zullen Dirk herinneren in betere tijden, hoe Dirk was toen hij nog
alles kon en langzaam opwarmend in een stralende oktoberzon de vochtige kilte
van een koude nacht van zich af kon schudden, euforisch vanop zijn geliefde
trektelpost, vertellend wat hij vertellen wilde gewoon omdat het kon,
geflankeerd door wisselende aantallen collega- trektellers, gadeslaand wat hem
warmte en geluk verschafte, seizoen na seizoen, in regen en zonneschijn, in de
vrijheid van het leven dat hij graag leefde. Bedankt voor wie je was en in onze
gedachten voor altijd zal zijn !
En ook al zagen we je de laatste jaren minder, we weten dat
we je voor eeuwig zullen missen, Dirk!
Tekst: Wouter Van
Assche – Trekteller Trektelpost Noordelijk eiland Wintam - Vogelwerkgroep Rupel
