woensdag 22 februari 2017

Een ode aan Dirk Colin

Op vrijdag 17/02/2017 overleed Dirk Colin na een moedige strijd, aan de gevolgen van een slepende ziekte. Onze gedachten zijn bij de nabestaanden, vrienden en kennissen van Dirk. 

Velen onder ons kenden Dirk als vogelijker en enthousiaste trekteller van de telpost Lier/Anderstad. Dirk was onlosmakelijk verbonden met zijn Anderstad, telpost die hij in het leven riep. Vele tienduizenden uren bracht hij in weer en wind door op de trektelpost, consciëntieus alle stipjes determinerend en wegschrijvend in tientallen schriftjes, wat een schatkamer aan bijzondere waarnemingen, patronen in de vogeltrek en wetenschappelijk waardevolle informatie opleverde.
Naast gepassioneerd trekteller, kamde Dirk per rijwiel de Lierse, Duffelse en Rumstse Netevallei (en voornamelijk de AWW- bekkens) uit op zoek naar bijzondere waarnemingen en ondernam hij vogelreizen in voornamelijk het West- Palearctische gebied.
Doorheen de jaren was Dirk mentor geweest van vele generaties vogelkijkers. Zo zorgde Dirk ervoor dat ettelijke vogelkijkers flink gebeten werden door de trektelmicrobe en bijvoorbeeld zelf trektelposten oprichtten.
Dirk zal voor ons steeds de peetvader van het Vlaamse trektellen zijn. Hoe hij ’s morgens vroeg, voor dag en dauw, per fiets vanuit zijn thuisbasis vertrok voor een potige fietstocht naar Lier, waar hij in halve duisternis Purperreigers uit het zwerk keek, hoe hij enthousiast, zoals enkel Dirk het kon “Reuzenstern” riep wanneer er één in mei doorkwam, hoe hij in zijn gekende stijl zijn mening ventileerde over de dingen des levens “ziede”, hoe hij tongsmakkend Waterrietzangers uit het biezengedeelte te Lier- Anderstad toverde en hoe hij, lang voor het gsm- tijdperk, naar het telefoonkotje fietste om een overtrekkende Roodkeelpieper op de vogellijn te doen plaatsen, hoe een Zwarte Ruiter hem taart kon doen eten…
Laten we Dirk danken gewoon omdat hij niet per sé iemand hoefde te zijn maar simpelweg was wie hij was, voor zijn overgave, inzet, enthousiasme en voor alles wat hij betekende voor zijn familie, vrienden, kennissen, leerlingen, collega- vogelkijkers.
Laten we Dirk herinneren, maar niet in de laatste sombere dagen, we zullen Dirk herinneren in betere tijden, hoe Dirk was toen hij nog alles kon en langzaam opwarmend in een stralende oktoberzon de vochtige kilte van een koude nacht van zich af kon schudden, euforisch vanop zijn geliefde trektelpost, vertellend wat hij vertellen wilde gewoon omdat het kon, geflankeerd door wisselende aantallen collega- trektellers, gadeslaand wat hem warmte en geluk verschafte, seizoen na seizoen, in regen en zonneschijn, in de vrijheid van het leven dat hij graag leefde. Bedankt voor wie je was en in onze gedachten voor altijd zal zijn !
En ook al zagen we je de laatste jaren minder, we weten dat we je voor eeuwig zullen missen, Dirk! 

Tekst: Wouter Van Assche – Trekteller Trektelpost Noordelijk eiland Wintam - Vogelwerkgroep Rupel